Acem Şiiri - Alp Ülkegül

Büyüdüm Acem!
Bir arkadaş deyiverdi ki bana;
Gözlerinden okunuyor bir yaşanmışlık senin.
Çok bilip konuşur ya insan,
Tek bildiğim daha hiçbir şey bilmediğim!

Büyüdüm Acem!
Yorgun bitip düştü başım kimi zaman.
Bazense büyüdü göğsüm ettiğim kavgalardan.
Yol bitip sona ulaşır ya insan,
Tek bildiğim daha hiçbir şey görmediğim!

Büyüdüm Acem!
Her yanım zifir, her yanım sorumsuzluk.
Yüzüm asık değilse bile olumsuzluk!
İyiliği anlamlamdıran kötülüktür ya Acem,
Tek bildiğim daha hiçbir şey gülmediğim.