hava soğuk
rüzgar yüzüme yüzüme vuruyor
elim, yüzüm, gözüm kıpkırmızı
soğuktan mı ağlamaktan mı
bilmiyorum...
yeşilini kaybetmemiş
bir ağaç görüyorum parkta
üşüdüğü her halinden belli
ama yine de rüzgara direniyor.
acelesi vardı hayatın
sözler hep erken söyleniyordu
erken uyanıyordu tavuklar
vakitli yatıyordu zaman
ama biz hiç görmüyorduk.
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
9.cüz hikayesi. saat: 16-45. Ksü.
Paylaşımınızı beğeni ile okudum
sözleri çok etkileyici
kutlamamak elde değil
kutlarım başarılı çalışmanızdan dolayı
yüreğine ellerine saglık hep böyle
değerli vede güzel paylaşımlar buluşalım
nice şiirlere
TÜM YORUMLAR (1)