Atıp hüzünleri şöyle bir yana,
Mâkus talihimi yıkamaz mısın?
Geçmişi unutup sonra da bana;
Umut verir gibi bakamaz mısın?
Kırıp çemberini mâziden kaçıp,
Kelebek misâli dallara uçup,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
