AÇ mEKTuBu 1 Şiiri - Hasan Yaşar

........................................hünkar deniz dalkılınç’a

.I.
sebzeler
-uzatmalı aşkım
gibi-
çürümüş
et kokuşmuş
-içine ettiğimin
düzeni gibi-
ekmek yok
-biz ektiğimiz halde
buğdayı-
katık yok
-sanki biz katmamışız gibi
suyu süte-
iş yok
-gez
gez bitmez koca dünyada-
güç yok
-güçlünün
güçsüzü
şey ettiği yerde-
adalet
madalet
özgürlük
mözgürlük yok
huzur muzur
sevgili mevgili yok.
her şey bom bok.
boktan hayat bu
boktan bir parçası
düşen bizim gibilerine
sıçayım
böyle dünyanın orta yerine.

.II.
açlık
açlık!
“açlık hiçbir şey
yememek değil
köyde
diz boyu kar
gübreye gömülmüş yatıyorlar
hindistan
kongo, çin
sömürge yerlileri.”
açlık
açlık!
aç
aç
açları düşünüyorum.

açlık
açlık…

açlık hiçbir şey
yememek değil
deyip duruyorum…

açım
açsın!

.III.
açım
açsın
açaçız
açaçsınız
açsınlar kapıyı
ben gidicem…

“ördekçükü gibi”
hayatımız
buna daha fazla dayanamayacağım
evi terk ediyorum
anneme
gidiyorum.

.IV.
sabah
yorgunlukla bir
geliyor
mesainin sonu
yorgun-argın
solgun
ve kırgın
ayaklar altında ezilmiş
kır çiçekleri gibi geleceğim
bana
bir döşek ser
yüreğimce geniş olsun
mütevazi bir yorgan altında.
hiçbir yoksunluk olmasın ve
az kullanılmış düşler
olsun yanımda yöremde
tırnaklarımı yiyip
sessiz sessiz kurayım…

mütevazi bir döşek
boyumca uzasın fakat
ayağımı ona
göre
uzatmayayım.

.V.

ve
ucu açılmış
bir silah
olsun
yastık altında
hayatımı değiştirecek
yumruklarımızla
düzeltemeyebiliriz
kağıt da koy
yakınıma.
bir delilik yapmalıyım yine
durmamalı
kımıltısız
taşça.
kafayı yiyeceğim
yoksa.
-çok açım-

açım
açsın
açaçım
açaçsın açsın
açsınlar kapıları…

.VI.

dostum dediğim
her şeyime ortak hissedarım
lütfen
bulaşıkları
benimle paylaşma
bu gece.
ilgimi çekmiyor nedense
meclis plan ve bütçe görüşmeleri de

sen bak pencere önüne…

yiyecek içecek bir şeyler ver
çiçeklere
-onlar da açtı-
günlerce.

dördünü daha saldılar
katillerin
sen de sal
bırak çıksın dışarı
kötü hava.
evi havalandır
-içini dışına
çıkar-
dışarıyı
al içeri.
bu yokluk
ve
sefalet dolu
günlerde
nefes almak zorunda olduğumuz
ve
bunda
güçlendiğimiz
ortamı
düzenli tüketelim
-en azından bundan böyle-

.VII.
benden doğan
rahatsızlık,
düzensizlik
dağınıklık
ve karamsarlık
için
yürekten özür dilerim
korkarım
doğan günle birlikte
bu demir atıp
kalkamadığım
köhne limana
benzeyeceğim.

.VIII.
ha;
-bu sefer
annemin elleri ile yapacağım-
paran varsa
taze fasulye al.

dolapta
bir başına kalmaktan
çürümüş fasulyeler
fena battı.

kabul ediyorum
çuvalladık.
açlık bir yana ya
ben
yemek yemek değil
yemek yapmak istiyorum artık.

eylül’97