Aç Gönül Kapını Şiiri - Meryem Keskin

Aç gönül kapılarını sana geldim.
Senin olmaya geldim.
Sende yeniden doğdum ben.
Sevmeyi öğret bana sevgili.
Hayata gözlerini yeni açmış bir çocuk,
Gibiyim sanki.
Her şeyi sende seninle yaşat bana,
Sevmeyi geç sevilmeyi anlat sevgili.

Tut ellerimden küçük adımlarla,
Sana doğru, yürüt beni,
Yasla başımı göğsüne sevdalı bakışlarının,
Gölgesinde huzurla uyut beni.
Kederle acıyla hüsranla değil saadetle,
Büyüt beni,
Hayatın yollarında umutla yürüt beni sevgili.

Gökkuşağının, renklerini kat ömrüme,
Siyah ve matem uğramasın bize,
Bir köşk yap gönül bahçende sultanı ben,
Gönlünün tahtına, oturt beni sevgili.

Rengarenk çiçekleri ser yollarıma,
Papatyaları saçlarıma ek sevgili.
Okyanus'un olayım senin bazen hırçın dalgalı,
Şimşekler çakar gözlerimde,
Bazen de sakın, huzur dolu.
Sen nehir ol
Hep bana, hep bana ak sevgili.

Bereketli topraklar gibisin,
Bağrına, ne düşerse düşsün.
Sen bana hep, gül aç sevgili.
Oturayım dizlerinin dibine,
Okşa saçlarımı sevda kokan ellerinle,
Dünyanın, en güzel aşk masalını,
Anlat bana sevgili:.
Aç gönlünün kapısını sana geldim,
Şevkat ile, şımart beni ,
Yeniden, yeniden büyüt beni sevgili .

Meryem Keskin