Dünya dönüyor şafak söküyor, sararmış yapraklar,
Solmuş karanfiller, rüzgâr acımadan savuruyor.
Merhamet edip el uzatıyorum,
Nefsim:”sen önce kendi haline bak” diyor.
Geceler karanlıkları arıyorum, saklanmak örtünmek için,
Gündüzler sizlerin olsun, yalnız bırakın beni karanlıklarla,
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta