Ablama... Şiiri - Serhat Semercioğlu

Çocukluğumdu belki gözlerimden bu kadar yaşları akıtan,
Belki durmaksızın akıp giden zamandı bu yaşadıklarım.
Ellerimde hala onun sıcaklığı,
Gözlerimde geçmişten kalma bir damla yaş.
Arıyorum onu,
Arıyorum o günleri.
Yalnızlıktan titreyen ellerimin tek merhemi,
Dostluktan öte, canımdan daha can.
Korkulu gecelerimdeki tek yoldaşım…
Dünya’daki tek sadık arkadaşım,
Ablam…

Özlemler ülkemdeki yegâne insan!
Hayatta paylaşmaya kıyamayacağım tek varlık.
Her bir gözyaşımda saklı özlemim…
Her bir gözyaşımda saklı anılarım.
Zaman ne kadar çabuk geçiyor Allah’ım?
Ne kadar da çabuk büyüdük?

Bu şiir sana ablam,
Dünya’nın en abla, ablası; bu şiir sana…