Sonbaharın ilk yaprakları düşüyordu
Sana veda ederken
Unuttum şimdi hangi yılın hangi günüydü
Tek bildiğim bir mavi minibüstü bizi ayıran
Kalbim kağıt kesiği gibi sızlıyordu
Kelimeler düğümlenmişti boğazımda
Dokunsan ağlayacaktım.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta