Abi Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Bu yabancı ellerin, havası suyu.
Bizim oralara benzemiyor abi.
Her taraf gayya her taraf derin kuyu.
Kimse yalnız halde gezemiyor abi.

Yol yordam farklı bizim gibi değiller.
Hep harama, mahreme uzanır eller.
Burada küfre alışmış bütün diller.
Haram ney, sevap ney süzemiyor abi.

Din yok, iman yok, ahlak narkozlu sanki.
İnsanlıktan eser kalmamış inan ki.
Umut etme, düzelirler diye belki.
Çok, çok gayret ettim düzelmiyor abi.

Gece korkarak, gündüzün ürkek ürkek.
Ardını kollar benim diyen her erkek.
Pusuya düşürürler hinlik ederek.
Mert kim, namert kim bilinmiyor abi.

Burda mekan zalim, vakit bir çile.
Suskun dakikalar gelince dile.
Dinlemek istersin de gecelerce.
Ay dilsiz yıldız konuşmuyor abi.

AKÇA olarak geldiğim bu diyar.
Renklere bezenmiş bir sürü renk var.
Sadece kırmızı beyaz renkli yar.
Sevdamı tuttu bırakmıyor abi.