Yanar dururum bir güneş gibi,
Yandığımı bilmeden,
Hayat veremezmiyim,
Kimseye ben ölmeden.
Yapayalnızım,
güneş gözlerinde tutulsada..
yinede güzeldir gözlerindeki gülüşlerin..
hiç aşığım yok sansan da..
yinede.. yeniden aşıktır sana yaşlı yüreğim..
Karanlığın tam ortasındayım...
Yalnızlığım, kimsesizliğim ta derine işlemişken
ve ben vurgun yemiş hayallerimle beraber
tekrar tekrar ölürken
uzaklardan olmadık bir anda..
Bu sabah bir güneş doğdu ki ışıl ışıl,
Tıpkı sen doğdun dünyama yeni baştan.
O güneş bizim sevgimiz,
Bize hayat bahşetmekte.
Gökteki bulutlar anlatır gözlerimdeki hüznü,
Seni saf ve duru olarak sevmeliyim,
Öncelikle kirli duygulardan uzak,
Seni almalıyım koynuma,
Dudakların o kadar yakın olmalı ki dudaklarıma,
Öpüşmemeliyiz,
Nefeslerimiz karışmalı birbirine.
Zambak kokusu geldi burnuma,.
Sevgilim yoksa sen mi geldin.
Huzur ve sıcaklık doldu içime,
Sevgilim yoksa sen mi girdin.
Bir gölgeyi secdede gördüm,
Belki cennetini vereceksin..
Belki de cehenneme gir diyeceksin..
Cehennemde bile Elhamdülillah diyeceğim
Zebâni olarak yaratmadığına şükredeceğim..
Özdemir.. Torul/12.05.2009
Sen ruhunu engin sanma,
Tomara kadar coşkulusun,
Arzuları gölgelerde arama,
Sevildiğin anda ulusun.
Özdemir. Torul./Mart2007
Sevişsin gözlerimiz,aşkımız ölürse ölsün,
Ruhlarmız bütünleşsin,bedenler örülsün,
Sen herkesin gülüsün,bana ölümsün…
Vücudum öldüğünde,vücuduna gömülsün..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!