Abdurrahman Kılınç Şiirleri - Şair Abdur ...

İlm-i hikmet kân’ıyız sırrı sübhan bizdedir
Rahman’ın esrarıyız iki cihan bizdedir

Arayıaray bulduk ilm-i hikmetle dolduk
Bugün Hızır biz olduk ab-ı hayvan bizdedir

Benden bana ülfet ettimadem’i ayna halkettim
Koyup sırrına sırrımı kendi kendimi seyrettim

Kıldım nazar aşkı deme ben dedim ben bende bene
Ene benim bende ene ben âdeme nisbet ettim

ÂDEM İSEN ÖZÜNE BAK

Dinler isen beni insan aç gözünü gözüme bak
Özündedir genci nihan âdem isen özüne bak

İnanırsan şayet bana sırrı hikmet derim sana

Düşüp Mevlâ’mın yoluna adım derviş taka geldim
Alıp tesbihi elime adım derviş taka geldim

Hali derviş hoştur bana arzum içmek sevgiy kana
Kul olmak için Mennan’a adım derviş taka geldim

ADIM DERVİŞTİR BENİM

Nasibimdir ezelden adım derviştir benim
Bahsederim güzelden adım derviştir benim

Geldim de uzun yoldan severim canı dilden

Sevinç kaçtı neşe gelmez hep ağlatır kader bizi
Doğduğumdan beri sevmez horlar daim peder bizi

Zannedersem özel seçti derdi bela gamla geçti
Gece gündüz bir dakika bırakmaz hiç keder bizi

Cümleyi yezidlere bu açıkça fermanım
Ali’yi murtezadır gönlümdeki sultanım

Gönlümün talebi bu ayırmasın ondan Hu
Şahlar şahıdır ya hu o kalbimde heycanım

Mükevvenât’ın özünde Ali’yi gördüm Ali’yi
Cümle ârifler sözünde Ali’yi gördüm Ali’yi

Bedenimde aynen kudret dilimdeki ilm-i hikmet
Sırların sırrında elbet Ali’yi gördüm Ali’yi

Meczubiyim koşarım şaştım be Allah Allah
Dalgalanıp coşarım taştım be Allah Allah

Gibiyim ben rüyade elinden dostun bade
Sarhoşum pek ziyade içtim be Allah Allah

İş’ari Kur’an zahr’ı gördüm nuran içinde
Mana denilen bahr’ı gördüm pîran içinde

Sırlar içinde sırrı nurlar içinde nur’u
Dağ’ı gönülde tur’u gördüm bir an içinde