Abdulsamet Gözübüyük Şiirleri - Şair Abd ...

hayat, dudaklarımın arasından dökülen
sitemlerin yorgunluğuyla akıp gidiyor
sebepsiz, tarifsiz bir sızı alır yüreğimi
ve bulanıklaşır, anlamsızlaşır kelimeler
anlatılmak istenen ne varsa düğümlenir boğazda
akıl yorgun, bitkin bir haldedir beden

Gönül kırık, figan eyler
Hekimler bu garibin derdini neyler
Bir garip ki kalmamış umut, kanadı kırık
Eylerse gönlünü bir güzel eyler...

Cebi delik, kefesi boştur

hicran hicran üstüne
yine hüzünlü gökyüzü
matem rengine bürünmüş gece, bitmek bilmiyor
vakit daralıyor beynimde
zorluyor çeperlerini yüreğimin
ve tarifi imkansız bir acı

AŞK

Aşk!
Ak sakallı erenlerin anlattığı masaldı
Gariplerin gece gündüz,
Uykuda iken, uyanıkken görüdüğü düştü

Mesafeler anlamını yitirdiğinde gözlerimde
Bir rüzgara tutunur da gelirim yanına
Tüm çiçekleri kökünden söküp, ellerimde
En sevdiğin papatyalarla gelirim başucuna

İçimde damla damla hasretini damıtırım

Perde indi, heryer koyu bir karanlık
Hiçbir umut fenerinin olmadığı sularda süzülür gönlüm
Demir attığım ilk ve son liman, yalnızlık
Boş vaatlerin, hayallerin peşinde bitti ömrüm

Susmak ve hiçbir sır vermemek eşe dosta

tükendim yollarında sevdiğim
hep hayalinin peşinde koşmaktan
yorgunum artık, takatsiz kaldım sana
bitmek bilmeyen kap ağrıları arasında
seni soludum buz gibi kaldırımlarda..

konuşamayan bir dilim var hayatta
geriye kalan varlıklarım var ile yok arasında
hayallerim var, sığmaz hiçbir deryaya
kaldıramaz beynimdeki ağırlığı
ne gökyüzü ne de bir dağ
bulanıklaşıyor baktıkça hayata

düşen kar tanelerinin sessizliğine bakma
gönlünü aç ve dinle
aslında çok şeyler anlatmaktadırlar sana

yıkık dökük bir hayatın isyanıdır sanki
dile gelmeyen sitemlerin sesidir

geceye kabus gibi çöktü sis
ruhum daralıyor
sokakta insanlar belli belirsiz
sanki birer hayale bürünmüşler..

bir ses bölüyor uykumu