Abdülmuttalib Özkaya Şiirleri - Şair Abd ...

Abdülmuttalib Özkaya

İlmin kıymetini bilmeden hikmetini arzulamak, beyhude bir istektir

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Akşamüzeri süngüsüz iki candarma
Aniden doldurdu mahpusu mahpuslarla
Bu kalabalığın ne ola ki kusuru ?
Hem çoğunun yaşı bulmuş elli küsuru
Durumlar desen vahim, kiminin mintanı
Kiminin düzgün bir kunduraya imkanı

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Hedefim uğrunda yardımcı olanlar,
Beni kazanmaya mecbur kılıyorlar...

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Kasıp kavurdun gülistânı hârâb eyledin
Yetmedi hârâbe harâbı turâb eyledin

Görmemişti böyle hâleti henüz nazarım
Yeldâyı mehtâb, mehtâbı afitâb eyledin

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Yücesin ey şehid ! Cenneti vaad etti rabbin
Öyle büyüksün ki arşı titretiyor tevhidin
Sevabın ölçülse her damla kanına bire bin
Öperdi alnından eğer görseydi seni ceddin

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Yine bir hüzün yine geldi sonbahar
Yine nazlı nazlı dökülen yapraklar
Suya efkâr olup gazel gazel akar
Yine bir hüzün yine geldi sonbahar

Ufuklar hasat, dağlar hazan koyusu

Devamını Oku
Abdülmuttalib Özkaya

Eskiden, pek samimiydi Tilki ile Tavşan
Araya girmeseydi nefis denilen şeytan
Mütevaziydi Tavşan,hem iyi de biriydi...
Tilki’de doymak bilmez, oldukça da sinsiydi;
Yaşıyorlardı, köyden dışarı bir ormanda...
Orman da baya bir genişti,aynı zamanda

Devamını Oku