Kalabalık içinde çekerim yalnızlığı,
İstemem gündüzleri vakit akşam olmalı.
Islak bir yorgan gibi çökse de üzerime,
Yüzleşsem kaderimle, odam karanlık doldu,
Yürürüm sokaklarda bugün de akşam oldu.
hani sonsuz severdi,ayrılık yoktu benden,
çekip gitti yanımdan,haber bile vermeden.
şimdi nerde hep bana,haykıran sevgisini,
kalbi okşayan sesi,bir gün gelir yel olur.
yürürken aynı yolda,hiç yalnız bırakmadan,
Ararken gece gündüz, sanki dururdu zaman,
Mevsimsiz açan güldün,gül mevsimi solmadan.
Kopunca sevgi bağı,sararmış rengin benzin,
Her geçen gün daha da, solduğunu bilemedim.
Taş yerinde ağırdır,durmadın kararında,
Bu şiirde adı geçen kişi ve olaylara,
Gerçek hayatta mı, çok rastlanır onlara.
Her biri ayrı dünya,anlamak hiç zor olmaz,
Öyle insanlar var ki,hatır dahi sorulmaz.
Kimi şaşkın,kimi mağrur,kimi de ağır olur,
Şaşkını yön,mağruru destek,ağırı gram olur.
Düne ait ne varsa, hem doğru, hem de yanlış,
Onlar benim hayatım, istesem de atamam,
Doğruyu başka yerde, yanlışı da bir yerde,
İki farklı nesneyi birbirine katamam.
Atalar diyorsa da evi boş ver, komşu bul,
Şimdi demode oldu, başka bir kriter bul.
Bir bayramdan,diğerine görebilsem de yüzünü,
Yine de çok severim,tutarım her sözünü.
sabırsız olurdum, kavuşmak için hayallerime.
kapısına kilit vururdum odamın,
sırlarımla birlikte.
korkuya kapılırdı annem,
açmazdım kapısını,odamın ve sırlarımın.
beni yalnız bıraksın annem.
Uçsuz bucaksız mekan,hiç yok ki merdiveni,
Yeri olmayan gelsin,her kulun vardır yeri.
Sınır tanımaz düşler,o kapıdan girince,
Ortada kalır insan,hayal sona erince.
Korkutmayın,
Cinlerim..
Beni bekletmeyin,
Güvercinlerim..
Gökte bir yıldızım var,
Güvencelerim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!