HELALLİK
Simsiyah bir şafak söküyor,
Gök kızıl, deniz kızıl.
Geçmişe inat uzuyor kara günler,
Simsiyah bir şafak söküyor.
Derinden ve çok geçmişten kalan çizgilerin cümbüşüydü yüzüm
Ne manadan ne nezaketten pay buldu, terlerle dökülen sözüm
Bir yanı gün ışığında parlar, bir yanı zindanda sızlar iki yüzüm
Ne tuttuğum, ne tutulacak kalmadı bir bir yenildi,her sözüm
Çağladı, taştı günlerce isyanda kahroldu, kör oldu iki gözüm
Duvarda saat tersine dönüyor, akrepten akan kan
Zihnimi kurcalamakta bin bir suizan
Yıldızlar dökülmüş, gündüzler mi şu kararan
Yeşeren nebata inat, gönüller mi şu sararan
Düşlerde bin bir kelepçe, gözlerde mil
Titrek bir yıldız gibi uzak sanki
Bir yanda gözlere mil, güneş gökteki
Bu uzaklık arasında gider gelir aklım
Derince bir kuyuya şavkı vurur saklım
Her su çekişte kaybolur su dibinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!