Abdullah Onur Şiirleri - Şair Abdullah Onur

Hecelerle kızıla dönüyor gecelerim
40 dereden su getirir ilham perilerim
Haşhaşi hançerini elime tutuşturur intikam perilerim
Ayın gölgesinde vücüt bulur nefretim
Kargaların her çığlığında yok olur şevkatim
Bulutların üzerinden sinsice seni izlerim

Gece olmuş kızıl hala gökyüzü
Bulutların ardından kırmızı bir ay parıldayan
Yıldızlarla o günkü leşleri selamlıyor
Sarıyor herkesi ABONTEN'in laneti
Yok kimseye merhameti
Siz sevin etrafına umut saçan şairleri

Bu ay fikrine yakamoz
Deeünlerdeyim evet aklını karıştırır kozmos
Fikirlerim sizin gibi değil yap boz
Bu şiir halisünajik bir Oz
Gece kaskatı suratın, ciddi bir poz
Ben ise lakayt tavırlarımla sinirlerini bozuyorum

Her gece Ay’a bakarak bir şeyler saçmalıyorum
Çizdğiniz sınırda değilim
Bu yüzden garip gözükebiliyorum
Artık bu lanetten kaçabiliyorum
Ama ona alıştım ben onu kovalıyorum

ABONTEN'İN LANETİ -part.3-

Şiirim hecesi bir gong sesi
Korkutmayı becerebiliyor herkesi
Cebinde silahı ile dolaşan serseri
Bile gelip bana biyat etti

Hayatım sanki kördüğüm
Diyorsun yani yalan gözümle gördüğüm
Bir yıldız gibi söndüğüm
Hala reaşta yıllardır sövdüğüm

Kafam aşırı karışık mısralarım gibi

BOYUNDAN BÜYÜK

Çıkarların hedefi
Düşüncesiz insan kitlesi
Kukla etti elleri
Neyin nesi bu halleri

Mutlu mu oldun bir sigara yakmakla?
Sardığın tütün değil hayatındı.
Duman görüş açını daralttı
Ve hayellerini umutla bir çukura attın.

Yanıyor ciğerlerin umrunda değil.

Mısralarıma karışma
Kafam yerinde değil bana danışma
Üstüme gelme yoksa yaşarsın bir travma
Hırsımdan yaşarım fay hattında

Dumana sarılı bir dünya
İstemedim hayatta
14 yaşında eline bir kıymık battı
Kullandı yara bandı olarak sigara
Bütün sıkıntıyı bir dumanla savasınız
Mazoşistliktir bu bilmez misin?