Abdullah Kocadağ Şiirleri - Şair Abdulla ...

Zaman zaman sızılıyor,
Kapanmıyor yaralarım.
Sağlam sanma yaralıyım,
Dost elinden, dost elinden.

Kime diyem hallerimi,

Bir sevgili, uğruna ben, çok yandım.
Baktım fettan, gözlerine aldandım.
Yıllar varki, boşa geçmiş bu ömrüm.
Yakan sahte sözlerine aldandım.

Revamı sevdiğim bana revamı.

Bizim abit, ekin ekmiş yazıya,
Tavşan görmüş, haber salmış tazıya.
Kurt binerken, ormandaki kuzuya,
Koca kangal, çabuk yetiş,gel demiş.

Güreş tutmuş, emin ile adile,

Kervan geçmez dağ başında, durgun su idim.
Hazan vurunca meşeye, gazel düşerdi.
Bahar gelir toprağımda, çiçek açardı.
Fırtınadır rüzgar esti, coşan sel oldum.
Başını taşlara vurup akan ben oldum.

Doğmadan dünyaya, minik bedenim,
Hakkımda karara, uyup gidenim.
Sorarsan bahtımı,budur nedenim,
Değirmen taşına, düşen gibiyim.

Kundak ile, ele teslim ettiler,

Gökyüzü güneşli, kumsallar sıcak,
Yamacın önünde, kurulmuş ocak.
Küflüsü, midyesi, pişsin nolucak,
Sensiz boğazımdan, geçmiyor türkan.

Bulutlar üstümde, pamuktan örtüm,

Sinem yaralanır, ol gözlerinden,
Bakınca gönlümün, penceresinden,
Sen gittin ya artık, anlamsız neden,
Çöküyor üstüme, sis ağır ağır.

Sevdalı bakışlar, edermi sitem,

Pınarda güzel testi doldurur.
Yüreğime oy sevda doldurur.
Varıp yanına bir su içeyim.
İçipte güzel benden geçeyim.

Vardım yanına yana çekildi,

İlk baharı, çoktan geçtik,
Biz şimdi, son bahardayız.
Ömrümüzden, çok şey içtik,
Yine bugün, efkardayız.

Caniler kırdı, fidanı,

Zaman geçsede üstünden,
Unuulmaz anıların.
Hatırası var silinmez,
Mazideki sevdaların.

Zaman nede çabuk geçer,