gölgelerin saltanatına başkaldıran çiçeklere hükmeden gülüşün,
mevsimleri birbirine düşürür:
üstünlük elde etmek için insanlara çiçek sunar güneşin.
baharların bir tek kızı var !
bir tek sen hükmedersin baş döndüren dorukların üzerinde ki kötülüklere,
bir sırrın var senin; rüzgar kanatlarından uçan bir şiir
Dikenler sarılmışken yarasına
Acılarına da alışmış kadın
Yıldızlar düşerken gönül ufkuna
Erkenden düşleri sarılmış kadın
Hürriyet bakışlı şuh gözlerinden
en delikanlı şiirlerimi,
en adi insanlara yazdım;
karanlık kaldı satırlarım.
bu yüzden ağladım!
hiç aydınlık şiir yazmadım,
ben karanlık insanım! ;
İçimde açan tohumlara her nefeste ölüm solur,
Kaburgalarımın boşluğunu
Gencecik çiçeklerin mezarlarıyla süsler oldum!
Kahrettim günden güne,
Her şeyden çok güvendiğim sevgimin:
Lanet okuduğum bir nefrete dönüşmesine.
Kurumuş dereden bin su geçmeli
Kurumasın özler zaman geçerken
Ömür defterinden bir an geçmeli
Yanmasın insan sırat geçerken
Balıklar deryayı kendi seçmeli
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!