ilk adımları atınca köye
daldık gittik burdaki, geçmiş tarihe
ne güzel işlenmiş, taş taş her köşe
fısıldıyor sanki geçmişi bak bize
uygarlıktan beş kilometre uzakta
kadınları, çocukları
Mağaralarda yatmakta
her bahar erik ağacı çiçek açar anne her bahar güneşe, umuda gülümser umut güneşe
her bahar,
bin bir renktir doğa da anne
bir ben kara kaldım
gece karanlığında
Dün akşam
Oturuyorduk bir grup dost
Herkes konuşuyordu
Ordan burdan
Susmuyordu çeneler
sabah
geçen sabah ki gibi
hiçbir ayrıcalığı yok sanki dünden
herkes kalkmış işine gidiyor
benimse hiç acelem yok
çok güzel bir yaz gecesi
ay ışığında o gözler
bir bakış attı ki bana
Vuruldum
kalkan kadehler masada
istanbul İstanbul dedik,
ne istanbul kalmış sokaklarda
ne de ona gönül verenler
ne de bir avuç sevdalı
istanbul istanbul dedik ya
istanbul senin olsun şarkılar,
günaydın dostlar
bu güne, bu haftaya
her şeye rağmen iyi başlayalım dedim
bu sabah Tv.yi açmadım.
gazetelere göz atmadım
uyanınca yalnızlığım karanlıkta
koşuşturmalar endişeli ayaklarda
kapkara bulutlar karman çorman havada
çıkışı bulamayan güneş ne yapsın
gün boyu karanlığa sıkıştı bakışlar




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!