Benim babam çocuk olup oynardı
Yağmurla ıslanıp, güneşle yanardı
El kadar ekmek ile tıka basa doyardı
Canı acıdıkça gelip geçer sanırdı
Benim babam adam gibi adamdı.
Hal bilinmez birçok derdi çekmeden
Yol gidilmez bir yudum su içmeden
Aş yenilmez ateşlerde pişmeden
Yar’i seven yar yolunda kul olur.
Düz bilinmez bir çukura düşmeden
HANİ
Tarlalarda mahsullerle taçlandık
Fabrikada ürettikçe şahlandık
Madenlerde gün görmeden yaşlandık
Hani benim boncuk-boncuk gözlerim.
Bir sabah uyandığında
Duymayabilirsin sesimi
Nefesimi
Ya baharını zehir ederim
Ya da yaz’ını
Kim bilir, bekli de çekmezsin yasımı.
Okumayın gazeteleri, okunanı da yakın
Ne gerek var televizyona, artık kapatın
Doluları bitirin, kalanı etrafa saçın
Neyiniz varsa götürün, Pazar kurup satın
Boş verin dünyayı, siz keyfinize bakın
Yatın ey ahali, kör- sağır yatın
Beni sevme;
Yanmadığın ateşlerde yanarsın
Duymadığın çok sözleri duyarsın
Tatmadığın zevkler ile doyarsın.
Beni sevme;
Allı-pullu, şıkır-şıkır gezersin
Masa-masa oynadıkça güzelsin
Kadeh-kadeh dikleyip de içersin
Sarhoş gecelerin mezesi kulüp kızı.
Her geleni birer-birer öpersin
Çağladık pınar olduk
Irmaklara yol bulduk
Irmak olup, denizleri doldurduk
Deniz olduk, dalga-dalga hep coştuk
Oy benim iki gözüm okyanusta kaybolduk.
Dipsiz kuyulardan düşlerini
Zifiri bulutlardan güneşini
Çekip çıkarmadım mı?
Kara kışlarda kalan ateşini
Yakıp ısıtmadım mı?
Sevgisizliğin tortusu
SIRA
Bütün renkler paylaşıldı
Bana siyah kaldı
Bütün mevsimler yaşandı
Bana hazan kaldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!