Dün gece sen vardın
mavi gecede
karanlık aydınlığa
aşık olduğundan beri
hiç bu kadar
sızlamamıştı yüreği
Avuçlarımdan kayıp giden
kum tanelerini getiren
med cezirlerle soluk alan deniz,
söyle bana
dalgalarından yaptığın
en güzel şarkını usulca,
Oyuncak masalımıydı,
gecemin yeşil gözlerini ıslatan
yoksa arkasına saklandığım hatıraların
yüzüme çarpan
dalgasımıydınız,
sessizce ağlatan
Gerisi yalandı
kar beyazı körlüğündeyken
seni görebilmek ümidi gibi,
öncesi sensizlikti
sararmış bir yaprağın
sessizce ve yalnız
Hayran olduğum tüm ilüzyonları
söktüm kirpiklerimden
sessizlikten çok önce -
tüm gözyaşlarımı
döktüm kuru bir çınarın ayak ucuna
diretmişliğimle gülümsemek için
Gecenin gündüze yakınlığı
kıskandırırken
sen-li düşlerimi
gerçeğin uzaklığına
hayıflanıp duran
beyaz çiçeklerin
Güney’in Paris’inde
sevdim seni
daha ilk gördüğümde,
kendi geleceğine yüklenmiş valizlerin
ellerinde,
Önce geceyi aydınlatan
eksi artı yüklerin
ışık hızında dansı
gökyüzünü kapladı,
açık deniz dalgalarının
ıssız kıyılara vuran
Yankısını duyuyorum
gülüşlerinin,
ağlayan bir kayanın
yosun rengi eteklerindeki
deniz kabuklarıyla
sırdaş sözcüklerimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!