Abdullah Atay Şiirleri - Şair Abdullah Atay

Yeni Dünyadan Merhaba;

Hasretliğim vatanıma ve siz dostlarıma bir çığ misali büyürken,vuslata erişeceğim o an'a adım adım yaklaşıyorum her gün su gibi akan zamanla.Şu an bir ikilem anaforunun içinde döngülerdeyim inanın.Bir yanda sevdiklerimden ayrılacağım için hüzünlerin tarifsiz acılarını,diğer yandan da tekrar Türkiye'me kavuşacağımın hazzını yaşamaktayum şimdiden.
Dili,dini,kültürü,örf ve adetleri farklı bir ülkede yaşamanın ne demek olduğunu şimdi daha iyi öğrendim.Ve de vatanımınn değerini tabii ki daha iyi anladım.Buralar cennette olsa bülbülün altın kafesi misali.Yine doğup büyüdüğü yerleri arıyor gözü,gönlü o kişinin.
Vatanımızdan ve sevdiklerimizden ayrı kalmanın onulmaz sancıları yüreğini dağlayıp yakıyor acımasızca.
Buralarda bitkilere,hayvanlara tabii ki doğaya gerekli sevgi ve saygı gösteriliyor.Evlerin çevresi yeşille donanmış.Orman ve meyve ağaçları bol ve bakımlı.O yeşilliklere can verecek göller ve havuzlar serpiştirilmiş bu arada.Orman ve göllere anlam kazandıran:balik,su kamlumbağası,su kuşları,yaban ördekleri,timsah(alligrator) ,su yılani(water snake) ,tavsan,sincap vb hayvanlar özgürce yaşıyorlar.Kimse onlara dokunmuyor.Özgürlüklerine değer veriyor kişiler.Geçmiste atalarının yaptıklarından günah çıkartırcasına.

Fenerbahçem,gönülbahçem;
Susuzluğum çağlayanlarında KANAR YA! ..
Sensizliğimde yürek yaralarım göz göz KANAR YA! ..
Tek senin güzelliğine benim gönlüm KANAR YA! ..
Şampiyonluk sana yakışıyor SARI KANARYA! ..

Okyanus ötesinden merhaba:

Sizlerin güneşe yansıttığınız gönül ışığı ve sıcaklığını buradan görüp, hissedebiliyorum.
Vatan toprağımın üzerinde, ay yıldızlı bayrağımın alıinda şakıyan dilim,şimdi dut yemiş bülbüle döndü inanın
Bunu nasıl mı anladım.Bir gün 'Wal*Mart'adlı çok geniş alana yayılmış böyük markette dolaşırken tuvalet ihtiyacını hissettim ameden(ameden) .Marketin içini dört dönüyom sütçü beygirleri gibi,tuvalet bulmak icin.
Arayve bakam...Arayve bakam...'Wc,toilet,klozet,100 number{numara) ' yazılı bi yer göremiyom hiç.Kimseye de bişe deyemeyom bulların yabancısı oduğumu belli etmemem için.Serde erkeklikte var ya.

yare kapı açar gönlüm
yar olmazsa naçar gönlüm
beni bensiz bırakır da
başka gönle kaçar gönlüm...

aşk şarabı içti gönlüm

Bağımdaki kızıl gül goncasına
Her dokunuşumda
Hele bir de koklayışımda
Sen düşersin aklıma...
Suçluluk duyar
Yanar ağlarım....

Ramazan Bayramının tüm İslâm alemine sağlık,mutluluk getirmesi dileklerimle.
Gönül bağlarınızdaki güller,ömür yapraklarınızdaki günler hiç solmasın.

Eserken bahar yeli
Gönüller sevgi seli
Diken değil de gülü

Mudurnu’da sokaklar
Maziden izler saklar
Ömür gelse de kışa
Gönül yarini bekler...

Mudurnu’da has bahçe

Sevdiklerinizle birlikte umudu,geleceği,mutluluğu,kardeşliği,sevinci ve de yaşamı birlikte bir dilim ekmek gibi dostca bölüşümlere.
Gönüllerde kardeşliğin eyleştiği, sevgilerin devleştiği nice bayramlara.Kurban Bayramının tüm İslâm alemine sağlık,mutluluk getirmesi dileklerimle.
Gönül bağlarınızdaki güller,ömür yapraklarınızdaki günler hiç solmasın.

Bayram Olur
Bağda gülü açınca

Aşkla gönül bağının gülü açar. O gül tatlı dil dökülünce beslenir büyür.Kin,nefret,kibir ateşlerinde yanar kavrulur.İhanetin gözyaşlarıyla da çürür yok olur…

Bahar yaz hazan derken
Ömürler girdi kışa
Eller oynar gülerken
Çekmişiz derdi boşa…

(Arapça ma’na, ma’ni’den) ...
Türk edebiyatının en yaygın bir şiir türü..Mani genellikle a a b a düzeninde kafiyeli
anonim şiir türüdür.
Halk arasında dil ve gelenek ortaklığı bakımından geniş bir coğrafi alana yayılan maniler çoğunlukla yedi heceli,birinci,ikinci ve dördüncü dizeler uyaklı,bağımsız dörtlükler biçimindedir.Uyak düzenleri değiştiği gibi,beş,altı,sekiz,on,on dört dizeli olanları da vardır.Dizelerdeki hece sayısı beş,sekiz ve on bir olan mani veya başka adlarla adlandırılan anonim dörtlükler varsa da,fazla yaygın değildir.Irak Türkmenleri arasında, Anadolu’nun her yerinde,İstanbul ve Rumeli’de Kırım Tatarlarında ve Azerbaycan’da mani türünün yaygın olarak bilindiği ve değişik adlarla kullanıldığı saptanmıştır.
Mani,Kırım Tatarlarında mane,Azerbaycan ve Doğu Anadolu’da bayatı, Irak Türkmenlerinde hoyrat,Denizli’de mana adını alır.Doğu Karadeniz bölgesinde iki dizelik manilerde vardır.Manilerde anlatılmak istenen tema son iki dizede yer alır.Maniler yazarları bilinmeyen folklor ürünleridir.Belli bir makamla okunur.yaygın temaları aşk ve özlemdir.
Çoğu yörede mani söylemek için ‘mani düzmek,’mani yakmak’ ve’ mani atmak’ deyimleri kullanılır.Mani düğün,ölüm,ayrılık.buluşma ve gurbet vb olaylar karşısında sevinç,üzüntü gibi duyguları en güzel yansıtma aracıdır.