Bir sevgilim vardı yıllar öncesi,
Kulağımda çınlıyor hala tatlı sesi,
Kavururdu beni o ateşli busesi,
Terk etmişti beni bir cumartesi.
Günlerce ağladım arkasından,
Hafızamdan seninle yaşananları,
Ayıklayarak bir bir tazeliyorum,
Bir çember gibi çevirip duruyorum her gece,
Bıkmadan yeniden tekrar yaşayarak.
Sensiz yüreğim; her gece,
Fizan çölünün ortasına,
Kumları tırnaklarımla eşeleyerek,
Yıldızların şahitliğinde
Bir fidan diktim senin adını vererek.
Yüreğimde; seni yaşatıyor,
Yağan Karın Rengini,
Beyaz olarak fark edebiliyorsan,
Şimşeğin parlaklığı ve sesi;
Seni korkutmuyorsa eğer,
En büyük hazineye sahipsin,
İçimde bir çocuk var,
Her kişide olduğu gibi,
İsteklerine bakarsan
Yıllar geçse de büyümeyen,
Bazen kulak veririm isteklerine
Seninle güzel günler yaşadım.
Çoğu kimsenin bilemediği güzellikleri,
Gündüzleri Güneş, geceleri Ay ve yıldızlar,
Selamlardı birlikteliğimizi.
En güzel aşkı yaşadık birlikte,
Kaderin cilvesine bak
Neler yaşıyor insan.
Dün neredeydim, ne idim?
Bu gün ne haldeyim…
Bunca yaşanmışlıklar neden? Bilemiyorum.
Bildiğim tek şey bunu hak etmiyorum.
Aşkım bir sözde harap oldu,
Sevgilerim güller gibi soldu,
Sevgin yerine kalbime kin doldu,
Ne olduysa aşkıma oldu.
Ağaçlarda ismimiz yazılıydı,
Güneşin, yağmurun, rüzgârın dokunuşu,
Kuşların, yaprakların, çiçeklerin rengi,
Sevdiklerim olmasa da yanımda,
Hepsinin varlığını hissedebilmektir hayatın güzelliği.
Sevdiğine dokunmasan da, varlığını bilmek,
Götürdü ayaklarım beni, koşarak
Senin bulunduğun yere,
Aracımı park ettiğim yere
Hayli uzak olsa da
Ayaklarım; seni, hafızama göre
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!