Gazi’de kalan tek hatıram
Bir dilekçe
Ayrılık kokulu.
Mazide kalan tek hatıram
Bir kelepçe
Seninle güneş açtı.
Buzul dağlar eridi.
Ağaçlar çiçek açtı.
Kış bahara erişti.
Sen geldin, bahar geldi.
Seni bir sonbaharda tanıdı dünya,
Eylül’ün soluk rengi sardı her yanını
Ben henüz yoktum
Dünyaya gidişine ruhlar aleminde ağladım
Ve eylül yağmurları benimle yağmaya başladı.
katilim oldun
öldürdün beni.
eller siyahtı.
hakimim oldun
astırdın beni.
Yürüyorum sana doğru ve hep seni umarak
Doğduğun, büyüdüğün ve gezdiğin yerdeyim
Yaşıyorum hayalinle, gözlerimi yumarak.
Yıllardır beklettiğin, vaat ettiğin yerdeyim.
Önce, bir kelebek kondu gönlüme
O kanatlarını çırpıyordu
Yavaş yavaş.
Kan, damarlarımda dolaşmaya başlıyordu
Hızlı hızlı.
yaşanmamış bir sevdaydı bu
yaşıyorum
aslımı sorarsan eğer
dur, dinle
duyguların harman olduğu yerdenim.
Seni sevmek ne güzel
Seninle mutlu olmak
Seninle olmak...
Tatlı bakışların alır da gönlümü
Sevinçler ülkesine götürür.
Kalem ile yazdım adını,
Kağıt nazlandı.
Silgi sızlandı.
Defter kıskandı.
Aşkımı yansıtan
Kalemim ruhumun aynası gibi
İçimdeki fırtınanın dilsiz şahidi...
Kalemim sevdamın gölgesi gibi,
Kelemim gözyaşımın hizmetkarı
Ve kalemim kalbimin tek yadigarı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!