Seninle son bulacak sanmıştım acılarımın
Ama seninle başlamış benim
Acı sandığım şeyler yalanmış
Gerçek gözyaşlarını seninle döktüm ben
Bir parçam kalmış;
Hayat bomboş bir yol anlamsız ve acı dolu çaresiz ve ölümcül
Neredeyim niye yaşıyorum niye yazıyorum bunları
Dünyanın sırtındayım ama o benim sırtımdaymış gibi...
Hiçbir şey istediğim gibi olmuyor bir şeyi elde etmek istiyorsam acısını çekmek zorundayım
Ve acısını çektiğim şeyi elde edebiliyor muyum
Kalksana artık uyumak yakışmaz bize
Ne durursun söylesene
Şanlı tarihine karşı yaptığın rezilliktir
Bildiklerini bir yerde bırakman deliliktir
Yalanlarla doluyum artık
İnsanlara sahte gülümsemelerimi sunuyorum
Ağlıyorum kimsesiz köşelerde
Ve tekrar çıkıyorum gün yüzüne
Düşüyorum karanlığa
Döküyorum gözyaşlarımı boşluğa
Kendim de değilim bu yolda
Artık gömülmem gerek toprağa
Kan kustum bugün her yere
Yapayalnız, çaresiz, bomboş sokaklara
Seni istiyorum burada
Sen yoksan; yok bu dünya
Benim adım hüzün
Evet, biliyorum benim adım hüzün
Adımı sen koydun
Bir şafak vakti düştüm gözlerinden
Benim adım hüzün
Artık anlatamıyorum her şeyi sana
Susmak ağır bir yük omuzlarımda
Bekliyorum umudum olmadan
Bekliyorum sen olmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!