Abdülkadir Dağlar Şiirleri - Şair Abdülk ...

bana seslerinden
bir nefes verdin
hâlâ sıcak
kokuyor
sana duâlarımdan
bir buket üfledim

hatırlar mısın
o çeşmeyi
ellerindendi
kana kana dinledim
gönlüme
geç de olsa gelen

gölgemdeki
dudak izlerinde kan lekesi var
gül kurusu mu
saçlarımı sınırlayan çizgi
tuz beyaz
vuslat ânını hayâlin tortusu

aşkım aşkın aşk
güzelim kor ateşte
gözlerim
diyemedi gönlüme
sözlerim
temâşâdayım güzeli

gül hayâlini gördüm
gül
kanıyordu
kan
gül kokuyordu
ben

Aç musluğu
içeyim bir yudum
zaman
en yakın rüyâlarımda
kıl beni reyyan
ki

bir noktayla başladı her şey
ondan neş’et edip
onun mihverinde dönerek
ona yöneldi
zamân onun
onundu mekân

kafesinden kaçtığında
kuş
tehlikededir
mahşere atılmıştır
ana yurttan ayrılan
bebek