Sor beni yaralı kuşlara,
kanat çırpıp da varamayanlara.
Sor beni Tuna’ya,
sessiz akıp giden sulara.
Kimlere derman oldum,
kimlerin yollarına ışık serdim,
Taranca’da bir börekçi
Börekçinin önünde uzun bir sıra
Her birinin yüzü yorgun, her biri suskun.
Kimisi işine yetişme telaşında
Kimisi cebinde bozukluk sayıyor.
Kimisi uykulu, gözleri kayıyor.
Ah gönlüm, garip gönlüm,
Ne çok hüzün yüklediler omuzlarına,
Kaç gece daha böyle kırgın,
Böyle mahsun, böyle boynu bükük kalacaksın?
Sen hep iyi olmayı seçtin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!