Ben işçiyim
Ellerim nasırlı bedenim yorgun;
Üstüm başım kir içinde yada darmadağın.
Ben işçiyim
Helal kazancım, alın terim;
Kılıktan kılığa giren insanlar
Hakkı batıla satan insanlar
Doğruya yanlış diyen insanlar
Ecel çok mu uzak zannedersiniz.
Garibanı ezip caka satanlar
Erenlerin dergahında,
Bir şairim gözü yaşlı.
Henüz yolun başında,
Derdim boyumu aştı.
Dünya denen değirmende,
Yağmur bulutları gök yüzünü kapatmış
Gidişin yüreğimde koca bir yara açmış
Anlamsız bir ayrılık hayret eden edene
Çünkü bizim aşkımız işlenmiş nakış nakış.
Şimdi nerelerdesin? acep hangi il desin?
Mutluluğu unutalı çok zaman oldu
Arıyorum şimdi; acep nerededir?
Filizlenmiş umutlar açmadan soldu,
Ey gönül! celladın acep nerededir?
Bir bahar olmadı fani ömrümde,
Sevdalım sevdalım yanar yüreğim;
Yine bu gün sana ağlar gözlerim.
Yalvardım Mevlama seni diledim.
Gönül deryasında yüzer bedenim.
Aşığın halinden her kul anlamaz.
Bu gece nedense hiç uykum gelmiyor
Sensizlik ruhumu sızlatıp duruyor
Sanada sevgilim diyemeyince
Kasvetli geceler hiç çekilmiyor.
Kapattım kalbimi sevmedim kimseyi
Gün doğmadan uyanırken bütün canlılar
Ey insanoğlu! sen,neden yatarsın?
Ezanlar okununca minarelerden;
Duymazdan gelerek kimden,kaçarsın?
Hak deyince dilim benim,
Kalp ile tasdik ederim.
Tek sevgilim Muhammedim;
Namert'lerle ne eyleyim.
Yolda kalanlara yoldaş,
Ne bu hüzün ne bu çile ne bu dert
Yoksa seninde mi etrafını sardı gaflet
Eyvah nasılda geçmiş ben görmeden letafet
Hey! Sen! Kime gözlerindeki bu hırçın nefret?
Lokman ağa hemşo Hamit yazmışlar kaldırımlara isyan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!