Düşündüm yıllar boyu,
Hatırımda kalmıştı,
Mutluluğum,
Ölümümdür.
Ben mutluluğuma gidiyorum.
İşte gidiyorum,
Yolculuk ebedi kalacağım yer,
Özlenecek miyim bilmiyorum ama,
Şu kesinki bir daha dönüşüm yok.
Bir cansız bedenim kalır hastane morgunda,
Her yolun bir sonu vardır:
Kimi hazin bir öykü bırakır,
Kimi şeref dolu bir hatıra.
İnim inim inler ağaç gölgesinde sevinçler,
Güneş ışınlarından kan damlar.
Gidişlerin isyanıydı yüzüme çarpan tümsekli yollar.
Her yolcunun yüzünde
Ayrılmanın, grimsi hatları yansıyordu camlara.
Bitirilen her kesik çizgiler,
Biraz daha uzaklaştırıyordu,
Biraz daha boğuyordu künyem.
Bir sessizlik,
Bir inilti,
Bir tuhaflık
var içimde.
Bazen rüyalar aldatır,
Bazen hayaller,
Anla beni;
Her gece ayaş yudumluyorum seni.
Hatıra defterimde saklı gözyaşlarım,
Hayallerim mezarda çürüdü.
Anla beni;
Ağla gözlerim ağla.
Gençliğine ağla,
Yaşayamadığın çocukluğuna ağla.
Gülemediğin günlerine,
Mutsuz olduğun yıllarına,
Ağla gözlerim,
Soğuk iklimlerin gocuğunu alıp gidiyorum.
Mevsimlerden kış,
Ve Mardin’e yine kar yağıyor.
Bütün anıları sokak kedilerine bırakıp,
Biriktirdiğim bütün adressiz mektupları alıp,
Sensizliğin şehrine vakitsiz gidiyorum.
Tutsaklığını yaşarsın ayrılıkların,
Kazanmak isterken kaybedersin usulca.
Çırpınmak, yakarmak nafile artık.
Aynanın karşısına geçipte,
Lanetlerken kendini,
Anlarsın hatalar içinde boğulduğunu.
Bir haykırış var içimde duyuramadığım,
Bir özlem var gözlerimde anlatamadığım,
Binbir türlü duygu var içimde sana söyleyemediğim,
Birde sen varsın,yüreğimin derinliklerinde silip atamadığım...
(18.01.2007 NUSAYBİN)
(GECE YARGICI)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!