İyi tanı düşmanını dostunu
Şimdi kurtlar giymiş kuzu postunu.
Memleketi parça parça satarlar,
Toprağında keyif çatıp yatarlar..
Bir yokluk ki,
Kasıp kavuruyor ortalığı,
Silip süpürerek.
Bir özlem ki,
Karalar bağlatıyor,
Yavaşça aralayıp göz kapaklarını,
Boşalttı olanca kinini gözlerinden.
Ve atılıp ölümün kucağına,
Bak,
Korkmuyorum,
Ağlama dedi.....
Bir türkü tutturmuş,
Kara FATMA.
Türkülerin en güzeli,
En içteni.
Susturmuş dağı taşı,
Susturmuş buğday tarlasını.
Ölümlerle büyüttünüz anacığım
Ölümlerin en acılısı
.....................- en şereflisiyle.
Kan emzirip memelerinizden
Ninniler söylettiniz tabancalara
.......................................- geceler boyu.
Uğrunda ölümler yaşadığım bu toprakta,
Çok acılar çektim,
Çok ihanetler gördüm.
Ama,
Ne kavgada yenilmişliğim,
Ne de unutulmuşluğum.
Sen bırakıp gidende,
Kırk gün yasını tuttuk.
Dört bahar,
.............dört yaz geçtik,
..........................acılar denizinden.
Hüzün ekip, hüzün biçtik,
Koca dünyanın baş belası,
Kör olası,
- katır inatlı,
- deli gönlüm.
Zevk mi alırsın acı çekmekten,
Bilmem ki
Sen bana dayanamazsın,
Bende senin ağlamana.
Ne olur bu bahar ağlama gözlerim.
Ölüm Allah’ın emri,
Ayrılıklarsa kaderden.
Ne sevinçten ağla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!