Kokunu aldığımda nutkum tutulur, aklım başımdan gider
Sanki bu koku hayatın gerçek olduğuna işaret eder
Bana her yaklaştığında onu içime çekerim
Hayat verenin oksijen değil, kokun olduğunu sanarım
Bıraktığın eşyalarda seni koklarım, utanmam
Bir gören olacak diye de aldırmam
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta