Ve kadınla elele, koltuğa yürüdüler,
Bunla beraber bir de, niyeti sürüdüler,
Oturdular koltuğun, yakın bir kenarına,
Bakışlar dokunmuştu, yüreklerin nârına.
Önce kısa bir süre, sessizce bakıştılar,
Sanki yürekte açan, en güzel nakıştılar,
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Soluksuz okuduğumu bilmelisin Metin ve devamını beklediğimi...Ferit Teksoy
Adam mutlu bir halde, onu sıkıca sardı,
Çünkü saf yüreğinde, bambaşka hisler vardı,
Dedi 'inanki bana, seni ağlatmak haram',
'Şu kurşun yarasından daha derindir yaram'.
evet Metin bu yara kurşundan daha çok acı verir adama.:) Yine döktürmüşsün maşallah.....:))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta