a-Gurbet acılıarı! Şiiri - Mikdat Bal

Gurbet acılıarı!

Hasretten yandı canım şu gurbetin yüzünden
Zorluklara direndim çöküverdim hüzünden
Gurbeti terk etsen de kimse gelmez izinden
Acımı hicranımı yüreğimde gizledim

Nice seneler geçti gurbet elde süründüm
Bir parça ekmek için ne zillete büründüm
İçim yanıp kül oldu dıştan mutlu göründüm
Bir an unutamadım hep yurdumu özledim

Gurbet ne kadar zormuş önceden bilemedim
Mutlu olmak isterken ağladım gülemedim
İşlerimi halledip ülkeme gelemedim
Hep içimde yaşattım hep uzaktan izledim

Dumanımdan eser yok hasret beni yakarken
Göçmen kuşlar belirir ufuklara bakarken
Gıpta ile izlerim göz yaşlarım akarken
Ben de bir gün göçmenin fırsatını gözledim

Der Mikdadî mamafih dayanmaya çalıştım
Gümanımı kesince hasrete de alıştım
Hayat devam edecek acılarla geliştim
Yüreğimi ben sabrın mangalında közledim

Şair Mikdat Bal