A-eskiden yaylalara! Şiiri - Mikdat Bal

Eskiden yaylalara!

Yağmur çamur demeden toplanıp gurup grup
Eskiden yaylalara çıkardık geze, geze
Çok neşeli olurdu bir kalkıp bir oturup
Yanık, yanık maniler söylerdik dize, dize
Dağlar dile gelirdi yankı ederdi bize

Genç kadın kız ihtiyar dizilirlerdi yola
Türküler söylenirdi kemence çala, çala
Bir konaktan konağa kervan verince mola
İlla horon olurdu yol uğrayınca düze
Mutluluğu tadarak hissedip seze, seze

O zaman yaylacılar hep beraber giderdi
Kızlar “guyis” ederken gençler “kayıs” ederdi
Kimi inek beklerdi kimi koyun güderdi
Birçoğu sahip idi on inek bir öküze
Öküzler satılırdı yaz meyledince güze

Tepe yamaçlarında yayılırdı koyunlar
Küçücük vadilerde oynanırdı oyunlar
Yorgunluğu bilmezdik ağrımazdı boyunlar
Çimenlerde gezerdik kavisler çize, çize
Şimdi düz yolda gitmek benim için mucize

Şair Mikdat Bal