a-Cimri Şiiri - Mikdat Bal

Cimri

İnsanlığın yüz karası ey cimri
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz
Yer kürenin maskarası ey cimri
Aynı hava senin ile solunmaz!
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Kaben para, dinin para, taparsın!
Ne cahilsin, gerçek dinden koparsın!
Sen vermezsin, verileni kaparsın
Zehir olur senden bir şey alınmaz!
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Senin olsun neyin varsa bölüşme
Uzaklaş git etrafımda dolaşma
Bir pisliksin üstümüze bulaşma
Cimri ile aynı yerde kalınmaz!
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Dünya senin olsa girsin gözüne
Faydasızdır tükürsem de yüzüne
Mel’un şeysin, ateş dolsun özüne
Gebersen de sana rahmet salınmaz
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Şükrün yoktur hep nimet-i küfranda
Doyasıya yemeğin yok sofranda
Fakirlere acı olur tafran da
Bile bile zaten kapın çalınmaz
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Yiyemezsin, bu iş kalır varise
Bölüşürler artık neyin var ise
Kalan mal’la hanım gider Haris’e
Kim demiş ki cimri olan yolunmaz
Senin gibi sefil mahlȗ k bulunmaz

Ozan Mikdadi