aç karnına sigara içmeyi ve 
soğuklarda aylak aylak dolaşmayı 
oğretti aşkın. 
geceleri yatmamayı sabahları kalkmamayı 
bir paket sigarayla 
dost olmayı öğretti. 
adını koluma değil 
aşkını kalbime kazıdım. 
aşkın bana, 
dünayanın ne kadar küçük 
sensiz ne kadar anlamsız ve boş 
olduğunu öğretti 
ama şunları öğretemedi 
senin ne kadar taş kalpli 
ne kadar vefasız 
ve ne kadar da zalim olduğunu 
öğretemedi...
Kayıt Tarihi : 26.3.2016 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!