Sağlık hasm-ı kralım;ölüm şifaydı,
Yemek,su ve dahi haramdı nefes.
Hep gülerdim ;ağlamaz sandı herkes.
Evvelce ölür dünyevi hayaller,
Yolcusunu bekler, ecel gemisi.
Sonra,tam gemiye hırsla koşarken,
İki kadın düşmanca yol kestiler.
Kolumu çekip denize sövdüler.
Biri sendin küfre aşık sevgilim,
Diğeri bilet satan yaşlı kadın.
Söyle sence reva mıdır yaşamak,
Hürriyetten mahsun bir fikre sahip?
Bekledi benden oysa bizim sahip.
Hastalık,yalnızlık ve adilikte,
Sen,ben bir de Allah vardı sevgili.
Niçindi bilmiyorum bunca çaban.
Ben toprakta süzülen hamam böceği,
Hiç umursar mı eflatun çiçeği?
Ancak sevildi ve var oldu böcek.
Bugünlerde keyfe keder bir halde.
Gittin,artık Allahla baş başayız.
Özledim diye yazmıyorum hâşâ,
Saçının rengini unuttum hatta.
Umrumda mı gözündeki yeşil dağ?
Benimki teşekkür,birazsa minnet.
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 00:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
9 Kasım 2024 hayatımın en zor ama en zor yılı ve zamanıydı.Çünkü her ne kadar hastalıktan yıllar önce kurtulmuş olsam da her şeyle hep tek mücadele ettiğimden çok yorulmuştum. Sonrasında pes etmek üzereyken hayatımda çok güzel bir olay meydana geldi ve pes etmekten vazgeçtim. O olay elbette onunla karşılaşmamdı.Elimizde olmayan sebeplerle ayrılmak zorunda kaldık daha doğrusu o kaldı. Bense neredeyse tam 1 yıl önceki yaptığı o büyük iyilikleri unutmak istemediğimden bu şiiri yazmak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!