843-Bediüzzaman'a Can Veren Talebesi

Risale-i Nurun, has şakirdi yanık şairi
Ehli kalp olan, nurun yüksek mümessili

Hasan feyzi ağabey, fedakarlığın zirvesinde
Yıllar önce hazır, üstadı için ölmek niyetinde

Duymuştur üstadının zehirlendiğini
Vücudunda hissetti zehrin elemini

Kalbî gözyaşlarını derinden içine akıttı
Yanardağ lavları gibi duygularını yaktı

Kavruldu vücudunun bütün zerreleri
Saliseler yılı oldu, geçmez saniyeleri

Kışın sert esen rüzgârın sesini
Andırıyor ağzından çıkan nefesi

Yağmur gibi gözünden döküldü yaşlar
Sel olup vücudundan götürdü parçalar

İniyordu sağanak sağanak rahmet taneleri
Su baskınına uğramıştı artık kendi cesedi

Âleminde oluştu med-cezir dalgası
Başlar Nuh tufanının müthiş fırtınası

Everest tepesinden koptu koca bir kaya
Cüssesinden, süratle yuvarlandı aşağıya

Doğmamak üzere vücut güneşi batar
Cisminin tüm atomları şiddetle çarpar

Çektiği ah! Gök gürültüsü sanki
Şimşek ateşine tutuldu bedeni

Zerrelerinden gelen ayrılık ateşi
İnsanlığı yakıp kavuruyordu elemi

Kapıldı, yıldız kara deliğin çekimine
Cismi dağlıyor benziyordu kıyamete

Çarpıştı bütün vücut atomları
Savrulmaya başladı duyguları

Fırladı sanki cesetten organları
İçin, için yanıyordu damarları

Yıldırım düşmüştü gövdesine
Vefat edecekti üstadı’nın yerine

Canını seneler önce, adak adamıştı
Gelmişti zamanı bu en büyük fırsattı

Şimdi ise, bedel ödeme vakti gelip çattı
Geri dönüşü yok, bu en büyük adaktı

Mersiyesini yazmıştı nur talebeleri namına
Şöyle ağladı bütün âlemi İslam hesabına

“Anam Babam tatlı canım olsun sana feda”
“Dünya gözüyle göremeyecek miyiz bir daha”

“Birkaç gündür acılarımıza zehirler katan”
“Ciğerlerimize şişler hançerler saplayan”

“Vasiyetname ile kara haber bildiren”
“Gözyaşlarımızı Kızılırmaklara çeviren”

Öyle ağıt ki, dağları bile dağladı
Bütün ehli iman karalar bağladı

Dünya ya yayıldı bu kızgın lavlar
Eriyordu kutuplardaki karlar buzlar

Ayrılık çok zor gelmiş, tatmıştı bir sefer
Üstadın, yerine ölmeyi bu defa kabul eder

Hasan Feyzi ağabey hastalandı aynı günde
Vefat etti tüm camilerin ve üstadın bedeline

İman, İslam, Nurun yoluna oldu kurban
Şehitti, duasını kabul etti Yüce Yezdan

Üstad kurtulmuştu, camiler yıkılamadı
Fakat, ehli kalp kahraman bir muallimi aldı

Bu vefat haberinden üstad çok üzülür
Hasan Feyzi Denizli’de bir sümbüldür

Nurani tarlada filizlenip meyve verecek
Âlem-i İslam’a, büyük üniversite gelecek

Şeytanlara atılan büyük bir yıldız oldu
Bu âlemde batıp, ebediyette doğdu

Tertemiz ruhu çıkıp gitti gökyüzüne
Yerleşti cennet deki ebedi yerine

Bediüzzaman kurtuldu zehrin tesirinden
Dünya da ayrı kaldı Hasan Feyzi’sinden

Borborunbekir