837- Bediüzzaman Said Nursi'nin Denizli' ...

Hasan Feyzi ağabeyin, yanık şiirini
Üstad, Bediüzzaman’a verdiği gibi

Geçerken Emirdağ hayatına
Bizde okuyalım işte tarihi bir hatıra

Çekilip nur-u hidayet yine zindan olacak;
Yine firkat, yine hasret, yine hüsran olacak.

Yine sen, yaş yerine kan akıtıp ağla gözüm;
Çünkü hicran dolu kalbim yine hicran olacak.

Yine göç var” diye, Mecnuna haber verme sakın,
Yine mâtem, yine zâri, yine efgân olacak.

Açılan ol gül-ü Tevhit, sararıp solsa gerek;
Kapanıp Kâbe-i irfan, yine viran olacak.

Haber aldım ki, yarın yâd olacakmış bize yâr;
Ne büyük yâre ki, kimler buna derman olacak?

Bu büyük derd-i elemden kime şekva edeyim?
İşiten nalemi, hep ben gibi nalân olacak.

O şifabahş olan envârını sen çeksen eğer,
Bana kim nur verecek, kim bana Lokman olacak?

O temiz pak nefsin, âbı hayatı bu çölün;
Onu, dur etme ki her ferd ona reyyân olacak.

Hele ol nur-u şerifin kime değişse eğer,
Küçücük zerrede olsa, meh-i taban olacak.

O lûtufkâr, o keremkâr eli öptükçe, benim
Bu küçük kalb-i hazinim yine handân olacak.

Bâb-ı feyzinden ırak olmayı asla çekemem,
Dahi nezirim bu ki, canım sana kurban olacak.

Nazarın erse garip başıma ey nur-u Hudâ
Bu gün artık bu hakir bende de umman olacak,

Bu anasır, yüzüne her ne kadar çekse hicâb;
Yine haksın, buna şâhid yine Kuran olacak.

Kâbe-i Kavseyn’den alıp dersimi bildim ki ayan
O güzel nur-i bedi, manevî sultan olacak.

Sakınıp, Feyzi-i biçareye bahs açma bu gün;
Yeni baştan yine şeyda, yine giryân olacak.