bugün haftanın sekizinci günü;
günlerden sen.
zaman kavramını yitirip tüm alçaklığıyla geldiği vakit, günahlar rüzgar gülü misali savruldukça esenlenecek.
dünyanın eğimi değişecek, bu galaksi evreninin, tam ortasında hükmedercesine kibrin.
tanrı artık misafirini yollamayacak,
cennetin koridorlarında koşup oynamak;
eli paslı demir kokan çocuklarındır.
bugün haftanın sekizinci günü
ve ben bol bol misk-i aşk sürmek isterdim dudaklarına. dudakların...
bir tek onlar affedebilir bütün insanlığımı.
Muhammet Özeren
Muhammet ÖzerenKayıt Tarihi : 6.5.2022 17:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!