Kılıçlarımız kınlarında,
gömdük savaş baltalarını...
anımsamıyoruz artık,
kan kokan,çürümüş, isli..
vuruşma anlarını..!
Bir nifak ki..
özümüze kazılmıştı..
düşünmeyen bizim gibi..! bizden değildi..
ve bu düşünce yıllarca egemendi..
eğitimsiz eğiticilerin elindeydik,
ilk saflarda vuruşan amaçsız köleydik..!
Bir gün...günlerden bir gün,
dikildi önümüze ekonomik engeller,
yalnızdık..herbirimiz biryerlerdeydik..
ve yeni bir savaş başlıyordu,
yaşam savaşı..!
Ama bırakmıyordu yakamızı,
geçmişin kütüğümüze yazılmış anılarl..!
her an karşımızda.. her an peşimizde..
kanayan yara,irin üreten çıban..
ve bu savaşın da yenilecek olanıydık..!
Hani nerede heyecanlar,
nerede özgürlük diye haykıranlar..!
bize baş olan başkanlar,
şimdi ceplerini doldurmaktalar..!
Ve biz amaçsız köleler,
savaşamıyoruz özgürlük için..!
savaşamıyoruz yaşam için..!
işte bu yüzden..
kılıçlarımız kınlarında,
gömüldü artık savaş baltaları da.! !
Kayıt Tarihi : 24.7.2004 10:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diğerleri muaf tutuluyor bu sorumluluklardan ?
Aynı kuşağın insanları,
sorumlulukları neden farklı ?
Mehmet Halil.
TÜM YORUMLAR (2)