627778444 Şiiri - Çöldeki Martı

bazen bir anlamı olmalı diyorum kendi kendime
zuko ile konuştum,
anladı o hemen beni
açıklamak mecburiyetinde bırakmadan
ne kadar sevindiğimi anlatamam
bir umut kırıntısı arıyordum
tanrıdan gelecek beyaz bir lale
beni affettiğine dair bir işaret olarak
Bütün yaptıklarım için
Dahası yapacaklarım için
Affetmesi gerek beni
Niçin yarattıysa benim gibi birini
Çöldeki bir martı misali
Ait olmadığım yerde
Ve yalnız başıma
Üstelik kanatlarım da kırıkken
Ne yapmam gerekiyor burada
Yetmiyor mu yaptıklarım hâlâ
Yağmur olup yağdım ya birinin yüreğine
Çiçek olup açtım bir kaktüsün dikeninde
Su oldum, deniz oldum
Ben herkese her şey oldum da
Kendime karşı yabancıdan öteye gidemedim
Yağmur muyum, çiçek miyim, deniz mi?
Martı olduğumu bile unutmuş bir haldeyim
Kanatlarımı sarmak yerine kopardılar
Bembeyaz tüylerimi siyaha boyadılar
Bir suçlu lazımdı herkese
Ve ben onu da oldum
Kendi cehennemimi burada yarattım
yandım bence yeterince
Şimdi bir damla su bile
har olur benim içimde
Belki günün birinde
Öldüğümde mezarımı süsleyecek
Yaşarken esirgenen her şey
Çok beklediğim o beyaz lale
Ve daha niceleriyle birlikte
Geç kalınmışlık bütün güzel şeyleri lanetliyor oysa
Benim hayata geç kalmışlığım
Babamın bana
Şimdi evimden çok uzakta
Tanımadık suratlarla
Bir yerlerde bir şeylere
geç kaldım ben yine
Bir hikaye daha bitti bu gece
Bir nefes daha verildi
Bir martı daha öldü
kim bilir nerde
Ve s'ona bir adım daha yakın.
Bir adım daha..
Bir adım daha...
Bir adım daha....