500 lük Destan 9 Şiiri - Bilal Özaydın

Sen gittin ya birtanem
Bu günüm de seni düşünmekle geçecek
Ben hangi gün seni düşünmedim ki
Bu günüm de seni beklemekle bitecek
Ben hangi gün seni beklemedim ki

Sen gittin ya birtanem
Kolay mı sensizliği yüreğimde taşımak
Hayat mı sanıyorsun sensiz yaşamak
Bu kadar basit mi seni unutmak
Kolay mı sanıyorsun yokluğunla var olmak

Sen gittin ya birtanem
Bir çiçek gibi koparıp atabilsem seni
Ne çok isterdim seni unutabilmeyi
Unutsam yanlış adres gibi gidişini
Kaybolsam senin kaybolduğun gibi

Sen gittin ya birtanem
Kendine mi saklıyorsun sevgini
Beni düşünmeden bencilce
İçine mi atıyorsun yoksa derdini
Yoksa dert mi eklenecek bana söyleyince

Sen gittin ya birtanem
Suskun olduğuma aldanma sakın
Bilemezsin içimde kopan fırtınaları
Ayakta duruşuma aldanma sakın
Bilemezsin hergün biraz daha yıkıldığımı

Sen gittin ya birtanem
Unutmadın,unutmuş gibi görünsen de
Nerden mi biliyorum, tabii kendimden
Aynı aşkı paylaşmadık mı söylesene
Aynı sevdayla bağlanmadık mı ölesiye

Sen gittin ya birtanem
Ben seni unutmak için neler yapmadım ki
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim
Ama başaramadım affet beni
Unutmak kolaysa sen unut kendini

Sen gittin ya birtanem
O tertemiz sevgiden geriye
Geçit vermez dağ gibi hüzün mü kalacaktı
Harabeye döndü dünyamız
Dönerken dünya bizide mi savuracaktı

Sen gittin ya birtanem
Bedenim yorgunsa da canlı hep duygularım
Bilmiyorum sabaha çıkar mı umutlarım
Sabaha çıkarmı ki bu gece
Bilmiyorum belki de yok olurum sessizce

Sen gittin ya birtanem
Sen gelmeden girecekse bedenim karatoprağa
Sakın gelmeyesin gözlerimi kapatmaya
Getirmeyesin ölmeme sebep çiçeklerini
Ağlamayasın,üzmeyesin yalan gözlerini