5 Harfli Sır Şiiri - Mustafa Gültekin 3

Sen yazmayı arzuluyor kalemim
Senden kalanları, sensiz şekilde
Birbiri ardına yazılan her satırda
Senin parlaklığın sarıyor
Mürekkebin her damlasını
Bir'in serin ve kuytu yalnızlığını
Beraberinde sonsuz acıyı
En derinlerinde hissediyor yürek
Ben, vuslata münfail bir neşîde
Sen ise sükûtun en nadide makamı
Sen gelmedin
Gidişinse bitmedi
Gam akıtıyor gözler
Yaşlar biteli çok uzun zaman oldu
Senden kalan sensizlik
Sol taraftaki sessizlik
Öyle gürültülü
Öyle densiz
Öyle hadsiz
Öyle soğuk, öyle kış
Ama aldırma
Seni etkilemez bu kış
Sen kör vicdanını ateşlere gömmüşsün
Sen ki bir yer olmuşsun
Ben koştukça gerilemişim
Bir adımla varanlar olmuş
Kalbindeki kontenjan bana dolmuş
Sendeki çiçeklerim solmuş
Sendeki yürek sonsuz bir yolmuş
Ben yürümekten bıkmaz olmuşum
Bir kartal asaletiyle
Pek soğukkanlı
Umursamaz halde görünürmüş
Bir gelincik ürkekliğiyle
Bir hayli kırılgan
Yine de geleceğini hayal edermişim
Bir sonbahar yağmurunda
Damlalar çalarken denizin kapısını
Bir yudum huzur nemalanırken
Deniz kıyısında bir bankta
Yanağımdan süzülen serinliğe
Rüzgar bile acıyarak dokunuyorken
Gök, gri perdesinin ardında halime ağlarken
Bir çay soğuyor yanı başımda
Bir sandalye hep boş
Ve martılar simiti bırakmış
Seni arıyorlar benim yanımda
Bilmiyorlar sevmediğini
Ben ise sır gibi saklıyorum içimde
Sokaklar adımlarımı ezberlemiş
Her adım sen diye yankılanıyor
Kaldırımlar susuyor
Ama biliyorlar
Hangi adımda içimde koptuğunu
Hangi durakta gözümün karardığını
Bir ses duyuluyor gökyüzünden
"Burada bir kalp seninle durdu."