40. Gün Şiiri - Mücahit Sağır

40 gün geçti sensiz annem
Nasıl geçti?
Bende bilmiyorum.
Evin her duvarında yokluğunun soğuk tokadı çarpıyor yüzüme
Mutfak hapis
İçtiğim çayın, yediğim yemeğin yok lezzeti...

Ağlayınca bir şey düğümlenir boğazında insanın,
yutkunamaz.
Ciğerlerim düğümlendi
Nefes alamıyorum...
Çarpmıyor güneş, vurmuyor soğuk
Hava nasıl, bilmiyorum..
İçim yanıyor, üşüyorum
Su mu içeyim sıkı mı giyineyim, bilmiyorum...

Hayat devam ediyor, diyorlar
Hayat devam ediyor, onlara.
Duvardaki saat durdu
Beraatını bekleyen mahkumlar gibi
volta atıyoruz,
beraatımızı bekliyoruz...
Henüz ölmedik, yaşamıyoruz da...