34 yıl sonra
Anladım ki değer görmek,
ancak kendime verdiğim değer kadar
Anladım ki gerçekleşmeyen hayaller,
bir duvar çatlağından çıkan su gibi
yol bulur sızar damla damla
ta ki sen onu deneyene kadar
Anladım ki aşk
Galiba tek değişmeyen o
14 yaşımdan beri ne yaşadıysam… Sonuna kadar…
Anladım ki tüm zaafların… Evlatların kadar
Anladım ki tüm gücün yine onlar kadar
Anladım ki aile
Gerçek bir kan bağı, gerçek bir can bağıdır.
Kanının son damlasına kadar
Anladım ki dostluk
En masum yaşlarda edinip
Kopya verdiğin matematik sınavından tut da
Onu onaylamayan yakınların dâhil,
Ve seni ilk kırdığında bir çiçekle özür dilemesini,
onu ilk kırdığında duyduğun acıyı da kat,
yani tüm sınavları verip yine devam edebildiğin insan kadar
Anladım ki yıllar
Bizim bi yerinden tutup hayatı geri sarıp
Son 20 yılı yeniden yaşadığımız kadar
Ve gülümsüyorsam,
Ve mutluysam,
Ve âşıksam -kişiden ziyade aşkın kendisine- hayata, aldığım tek bir nefese bile
Anladım ki umut,
Benim derin aldığım her nefes kadar…
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!