32 Şiiri - Asena Emine Gençer

Sekiz mum kaldı diyorlar geriye
Gelirsin diye rüyama bugün belki,
Uyuyacağım belli ki..
Ayrılıkla aşkla ve nefretle,
32 gün!!!
Kanlı canlı, ölümlü ölümsüz
32 gün!!
Senli,sensiz,anlamlı,anlamsız,
32 gün!
Şarapla ve suyla, sarhoş veya ayık,
32 gün....
Yasla ve kayıpla,canla başla,
32 gün...
Namusla iffetle veya ayıpla,
32 gün..
Ateşle havayla,toprak ve suyla,
Ve doldurulamaz boşluğunla
32 gün.
Otuz iki gün geçti üzerinden,
Bense 32 mısraya dizdim tüm dünleri,
Takvim hem bu kadar hantal
Hem de savruk bir rüzgar gibi ilerlerken,
Heybeme sakladığım tüm karanfil ve gülleri,
Gözler önüne serdim sen son yolculuğuna giderken.
Sevdicegim yiğidin 32'sine basıyor bugün.
32 dişimle gülüyorum kadere...
Unutmuş gibiydim tüm bu yaşamı ve umudu,
Tek bildiğim şu sıralar:su yemek ve uyku..
Bu nasıl bir hicran,bu nasıl bir keder anne ?
Ha bu arada uyumaktan söz etmişken,
Geçti kızım derdim sana, uyu meleğim,
Ne olur yalvarırım bak sana bir dua daha edeyim,
Söz,Bak geçecek yarın acın, sen uyu sevdiceğim,
Anneni özledin ki anne diye inliyorsun,
Ya Şafi de bebeğim, Raphael korur ki Rab korur,
Bak yarın zor ve uzun olacak,nolur uyu.
Şimdiyse biliyorum sen bana alemlerden seslenip
Diyorsun ki" Kızım, nolur artık ben iyiyim, sen uyu.."
32 gündür uyandığımda gözlerimi sensizliğe açıyorum,
Işıkları kapatamıyorum ama karanlıktan da korkmuyorum.
Nurlar içinde uyu meleğim, bebegim, annem.
Bu gece gözlerimi senin için kapıyorum...