⸻
Karanlık donmuştu göğe,
göç eden yıldızlar susmuştu.
Bir kıvılcım indi yeryüzüne—
adı: İrade.
Ufuk çizgisi yırtıldı sonra,
demirden sözcüklerle konuştu bir adam:
“Millet benimle değil,
ben milletle yürürüm!”
Zamanı tersten okudu gözleri,
yıkıntılardan gelecek kurdu.
Her harfi bir dirilişti Nutuk’un,
her cümlesi bir devrim pusulası.
O günden bugüne değil,
bugünden sonsuza yazıldı.
Çünkü o sadece bir anlatı değil,
bir yürüyüş koduydu insana dair.
Ekrem Parlak
21.04.2025
Saat 04:15h
Kayıt Tarihi : 21.4.2025 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nutuk 3023
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!