30 Ağustos Şiiri - Serkan Çardaklı

Dağlarda yürüdü çıplak ayaklı asker,
ekmeği yoktu, uykusu yoktu,
ama kalbinde kocaman bir güneş vardı.

O güneşin adı: Hürriyet!
O güneşin adı: Vatan!

Sakarya’da kavruldu,
Dumlupınar’da haykırdı:
“Biz bu toprağı
kefensiz yatanların
kanıyla suladık!”

Ve işte 30 Ağustos:
Bir milletin ayağa kalktığı gün,
bir çocuğun gözlerinde parlayan umut,
bir köylünün nasırlı ellerinde ekmek,
bir işçinin terinde yarın…

Bayrak yalnızca bir bez değil artık,
kanla dokunmuş, alın teriyle işlenmiş
bir destan oldu gökyüzünde.

Ve şimdi soruyorum:
Hangi zincir bağlayabilir bu halkı?
Hangi güç söndürebilir bu ateşi?
Hiçbir şey!
Çünkü 30 Ağustos,
bir tarihin değil,
bir milletin kalbinin attığı gündür.