Ya çok fazla sevdik ya çok üzüldük,
Ya da hasretlerle yorduk bu kalbi.
Kader diye onca derde yazıldık,
Acılarla boğduk durduk bu kalbi.
Köreltmedik nefsimizi bir kere,
Yağlı yedik, yağsız yedik doymadık.
Gittik gönlümüzün estiği yere,
Aklımızın dediğini duymadık.
Zaman mı tükenir, yoksa bizler mi?
Gün gün sona doğru akıp gideriz.
Mazi mi silinir yoksa yüzler mi?
Geçmişe gizliden bakıp gideriz.
Coşari hayat bu! Beden yorulur
Korku hasret hasret sarıyor teni
Elbet son nefeste canan sorulur
Ölüm bir meçhule çekiyor beni!
Kayıt Tarihi : 11.2.2015 12:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Engin görüşünüz ve usta kaleminizle
insana dair en hassas bir duyguyu
yakalayıp onu çok güzel bir şekilde
şiirleştirmişsiniz.
Sizi tebrik eder
başarılarınızın devamını dilerim.
...........
TÜM YORUMLAR (1)